Yaşa...

Güzel bir hayal olarak kalmak isterim sende

Zor ve parlayan bir gerçek olarak mesela

Kuyruğu yaldızlı hayalete ne dersin ?

En çok huzuru hatırla ben aklına gelirsem.

Çocuğunu sev, her aklına geldiğim de ...

Yaldızlı anılarla yüreğin burkulmasın,

Gezmeye götür evdekilerini…

Nedensiz bir öpücük kondur yanaklarına.

Verdiğim kitap kitaplıkta kaybolsa bile,

Not düştüğüm tarihi hatırla

El yazımın çirkinliği aklına gelsin

Ne bileyim gülümse hınzırca…

Sakın ağlama,

Ani öpüşler yok olmaz evrende

Komik utançları hatırla ...

Avuç içinde kurduğum dünya

Parmaklarına vuran okyanus dalgaları

Damlayan özlemler…

Yıllar yuvarlanırken merdivenden

Kolum kanadım kırıldıysa,

Zamanın bir köşesinde yorgunsam

Her zamanki gibi…

Unut beni.Hatırlama…

Güzel yaşa…

Deniz maviliğine kulaç atsın mutluluğun…

İyi yaşa…

Akşamlara küssün güneşin ve batmaya yerinsin…

Yaşa bir tanem…

Dolunaydan umut kopararak…

Yaşa…

( Yazan..Hacer Dönmez )

yak gel

Dün yarını yıktım... kibriti çaktım... herşeyi yaktım...sil gitsin... bir kez daha bitsin ...bu rüya ;bir kez daha batsın bu güneş, tüm bunlara alışık bu beden, ezberlettin hepsini zaten anlamı yok ,var olmanın .Artık söyle be kimmiş korkan ölümden... Yine yeni bir güne sensiz uyandım.Yanımdasın sanmıştım ,yanılmışım .Ama baktım sen yoksun ,kalakaldım.Bir bakışına tutsak kaldı bak rüyalarım .Bu kalp doğduğuna bin pişman .Buruk bir halde ölmeyi bekler.Mezarın kalbi sen ,yine boş ver.. Kalbim küçük aşkım daha sığmaz bin kere yalvarsam beni duymaz kaçmış gitmiş çok uzaklara mutlu musun oralarda tek sırdaşım arkadaşım dört duvarım hapsettim kendimi içine tek cevap ver sensin bilirim ancak yine sensiz hapsolacak.. Bekler uzanacak bir el dilinde ezber sabah akşam seni söyler söyle benim gibi kim seni sever söyle bitanem benim kadar kim seni özler sana bağlı kaldı gözler mutsuz bu adam kollarını açmış seni bekler aynı haykırış neredesin artık gel yeter.. Yoksun diye günleri sayar oldum takvim yaprakları bana düşman ben yine pişman aynı durumdan bıkmadan her gün doğumuna bakarak yalvardım bir kez duysun beni bu sefer dedim anlattım kalktım yaradana hıçkırdım imkansızlıklara el açtım.. Söyle birbirimizi nasıl sevdik ?Saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim... Birden uyandım kan ter içinde ve kalktım baktım yine bomboş koşmaktan yorulur bu beden ama sana koşuyorsam kim bana engel senden ...Başka kimi almış çekmiş bizi bizden şimdi cevap ver gönlüm senle dolu ancak çok uzaksın ağlattığın iki gözden... Artık gönlümde ümitsizlik aklımda hep tasa bıkmadan yazdım her gece aşkımı kara sayfaya yalvardım sana haykırdım tüm boşluklara ne olur birtanem beni bu savaşta yarı yolda koyma anlattım gerçekleri sana yeter artık dön gel bana... Kimler sana dostça yaklaşıyor da bu kalbin benden uzaklaşıyor kimleri aldın o rüyalarla da dudakların kimleri anıyor ruhu yok olmuş gülmeye küsmüş birileri vakti mi sayıklıyor olur da bir an evvel dönmezsen bu adam buralardan gidiyor...Karanlık geceme aydınlıktın rüyalarımda Allah'ım ben ,sen neden kaçandın anlamadım atan bir kalp değil beni mahveden yanan bir yürek ağlayan gözler pişmanlıktır beni kahreden içinde hala bir korku varsa aç bu uçurumdan koş korkmadan.. Rüyalarımdan çıksın bu melek kaldırmak çok güç yokluğunu her bir satır anlatsın sana sensizliklere tokluğumu yıktım bende ki herşeyi kendimi yarınları son kez görüyorum yıkılan tüm umutlara rağmen bir gün dönecek diye bekliyorum.. Şimdi sarılıp o geçmişe ağlar ağlar açılmaz yüreğim gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik gözleri sürme gelincik saçları sırma gelincik suçumuz neydi bizim sevdik birbirimizi deli sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim... Sen yüreğimin çayırlarında her mevsimi umudu hücreledin bana sen benim ellerimden tutabildiğim yanağını okşayabildiğim sarılıp koklayabildiğim sevgilim, dostum ,sırdaşım ,biricik sevdam ,ayrılık unutanlara mahsus ben seni unutamadım ki ben senden ayrılamadım ki yıllar yıllar neleri götürdü özünden neleri unuttu yüreğin sele mi kapıldın yoksa istanbul yamacında söyle söyle suçumuz neydi bizim...

k e n d i m c e

Merhaba Klavye Dostları...

Bu Blogerı neden niye niçin açtığımı hiç düşünmezken, çok ihmal ettiğimin farkına vardım bir anda ... Ve bugünden itibaren bu blog benim için bir nevi günlük olacak .Ve yazdığım yazıları da bu blogda paylaşabilirim ancak spacede yapmak istediğim kendimceben , http://kendimceben.spaces.live.com/ her yazdığım kesinlikle dediğim gibidir demiyorum yanlış anlaşılmasın.Adı üstünde işte kendimce ... Sitemden de yardım alabilirim çoğu kez http://hacerdonmez.com/ diğer adıyla Klavye Dostlugu " Biz birbirimizi seviyoruz... " Amaç paylaşım olsun, amaç dostluk olsun , amaç sevgi olsun...